NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
128 - (1890) حدثنا
محمد بن أبي
عمر المكي.
حدثنا سفيان
عن أبي
الزناد، عن
الأعرج، عن
أبي هريرة؛
أن
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم قال
(يضحك الله
إلى رجلين.
يقتل أحدهما
الآخر. كلاهما
يدخل الجنة)
فقالوا: كيف؟
يا رسول الله!
قال (يقاتل
هذا في سبيل
الله عز وجل
فيستشهد. ثم
يتوب الله على
القاتل فيسلم.
فيقاتل في سبيل
الله عز وجل
فيستشهد).
{128}
Bize Muhammed b, Ebî
Ömer El-Vekkî rivayet etti. (Dediki): Bize Süfyan, Ebu'z-Zinad'dan, o da
A'rac'dan, o da Ebu Hureyre'den naklen
rivayet etti ki, Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) :
«Allah ki kimseye güler.
Biri diğerini öldürür; ikisi de cennete girer.» buyurmuş. Ashab :
— Nasıl ya Resulallah?
Demişler.
«Biri, Allah azze ve
cellenin yolunda çarpışarak şehîd edilir; sonra Allah katilin tevbesini kabul
eder de müslüman olur. Ve Allah azze ve cellenin yolunda çarpışarak şehîd
düşer.» buyurmuşlar.
(1890) - وحدثنا
أبو بكر بن
أبي شيبة
وزهير بن حرب
وأبو كريب.
قالوا: حدثنا
وكيع عن سفيان،
عن أبي
الزناد، بهذا
الإسناد،
مثله.
{…}
Bize Ebu Bekir b, Ebî
Şeybe ile Züheyr b. Harb ve Ebu Kureyb de rivayet ettiler. (Dedilerki): Bize
Vekî', Süfyan'dan, o da Ebu'z-Zinad'dan bu isnadla bu hadîsin mislini rivayet
etti.
129 - (1890) حدثنا
محمد بن رافع.
حدثنا
عبدالرزاق.
أخبرنا معمر
عن همام بن
منبه. قال: هذا
ما حدثنا أبو
هريرة عن رسول
الله صلى الله
عليه وسلم.
فذكر أحاديث
منها:
وقال
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم (يضحك
الله لرجلين.
يقتل أحدهما
الآخر. كلاهما
يدخل الجنة).
قالوا: كيف؟
يا رسول الله!
قال (يقتل هذا
فيلج الجنة.
ثم يتوب الله
على الآخر فيهديه
إلى الإسلام.
ثم يجاهد في
سبيل الله فيستشهد).
{129}
Bize Muhammed b. Rafi'
rivayet etti. (Dediki): Bize Abdürrazzak rivayet etti. (Dediki): Bize Ma'mer, Hemmam
b. Münebbih'den naklen haber verdi. Hemmam: Bize Ebu Hureyre'nin Resulullah
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'den rivayet ettikleri budur: diyerek bir takım
hadisler zikretmiştir. Onlardan biri de şudur: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve
Sellem):
«Allah iki kimseye
güler. Bîri diğerini öldürür; ikisi de cennete girer!» buyurdu. Ashab :
— Nasıl ya Resulallah:
Dediler.
«Bîri öldürülür de
cennete girer; sonra Allah ötekinin tevbesinî kabul ederek onu İslama hidayet
eyler. Sonra (o da) Allah yolunda mücahede ederek şehîd düşer!» buyurdular.
İzah:
Bu hadîsi Buhari ile
Nesaî «Cihad» bahsinde tahrîc etmişlerdir.
«Yedhakü» güler
demektir. Gülmek, ağlamak gibi şeyler Allah Teala hakkında caiz değildir.
Binaenaleyh bunlardan biri zikredildiği zaman onun lazımî manası kasdedilir.
Gülmenin lazımı rızadır,
Kaadî İyad şöyle diyor:
«Burada gülmek Allah Teala hakkında istiaredir. Çünkü bizim hakkımızda ma'ruf
olan gülmek ona caiz değildir. Gülmek cisimlere ve halleri değişebilen şeylere
mahsustur. Allah Teala ise bundan münezzehdir. Gülmekten murad: bu iki kimsenin
fiillerine razî olmak yaptıklarına sevap yazmak, onu öğmek ve sevmek, Allah'ın
meleklerinin de bunu böyle telakki etmeleridir. Zîra bizden birimizin gülmesi
ancak razı olduğu şeye rastladığı ve rastladığına sevindiği zaman olur. Ama
buradaki gülmekten murad: Allah Teala'nm o kimsenin canını almak ve kendisini
cennete koymak İçin gönderdiği meleklerinin gülmesi de olabilir. Nitekim sultan
birinin öldürülmesini emrettiği zaman sultan filanı öldürdü., derler.»
Mahir: Hadis-i şerif'in
lafzında gülme ifadesi var, ALLAH'U TEALA'nın bizim bildiğimiz hiçbir şeye
benzemidiği de kesindir. Buna göre gülme var, ama nasıl olduğunu sadece ALLAH'U
AZİMU'Ş-ŞAN bilir.